GEWOON AFSCHEID NEMEN –  Part 4 -Einde

 

ONDER de paraplu tijdens een heel zware regenbui was hun liefde geboren. Het was het begin van vele gelukkige dagen in haar jeugd. Haar vrienden en meisjes op de campus waren jaloers op haar, want velen waren dol op de populaire Alex Montoya.

Ze droomden ervan met hem te trouwen. Ze droomden ervan om kinderen van hem te krijgen en nog veel meer mooie dromen, maar het lot bemoeide zich ermee.

ZE werd uitgenodigd door haar vriendin Susan voor een meidenfeest. Susan was verloofd en zou gaan trouwen, daarom feesten ze alleen maar voor meisjes.

Het feest werd gehouden in een hotel. Alle onkosten werden betaald door Susan's broer die zeeman was. Het was een vrolijk en wild feest. Ze dronken; dansten, de meisjes werden allemaal dronken en zo ook Anita.

Anita wist niet wat er gebeurd was, maar ze werd naakt wakker in een bed. Naast haar lag een man die ook naakt was.

"Wie ben jij?" Anita schrok. "Waar ben ik?"

"Ik ben Edmund, de broer van Susan", antwoordde de man die zich voorstelde aan Anita. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht.

"Waar ben ik? Waarom ben ik naakt? Wat is er gebeurd?" Anita was in paniek.

"Ontspan, ik verzeker je, ik neem verantwoording voor wat ik heb gedaan" zei Edmund.

Anita herinnerde zich de eerste keer dat ze Edmund ontmoette, de vader van haar kinderen. De man die haar echtgenoot zou worden.  Het was de eerste keer dat ze Edmund, de broer van Susan, zag. Als zeeman kwam Edmund slechts één keer per jaar thuis bij zijn familie.

Ze wist niet wat ze moest doen. Ze schaamde zich zo. Ze was maagd. Edmund was de eerste man die seks met haar had. Ze zei altijd tegen Alex, dat ze bij hun huwelijk als maagd naar het altaar zou lopen.  Maar dat zou nu niet meer gebeuren. Ze was geen maagd meer. Eén grote misstapt, veranderde haar leven voorgoed, niet alleen dat van haar leven maar ook het leven van Alex.

ALEX begreep niet waarom ze hem ontweek. Ze wilde zelfs niet met hem praten, totdat ze het besluit nam niet meer naar school te gaan. Ze zou met Edmund trouwen om een traditie of een gezegde van de voorouders te vervullen, JE STAPT OP WAAR JE BENT GEVALLEN.

Edmund was gelukkig, maar Anita zei dat het huwelijk alleen zou plaatsvinden als Edmund haar ver van hun plaats zou brengen zodat ze niet kon zien wat er met Alex gebeurde. Alex persoonlijkheid ging achteruit, hij was niet meer populair op school. Hij was ook geen basketballer meer. Een eens aanbeden persoon werd nu gehaat en bespot vanwege de vele blunders en vervelende dingen die hij had gedaan.

Na het huwelijk besloten Edmund en zij naar  Manila te gaan. Ze huurden een appartement en Edmund bleef nog twee jaar zeeman.

Het huwelijk met Edmund duurde zes jaar. Edmund kwam om het leven bij een auto-ongeluk. Haar vader had ook een ongeluk gehad waarbij hij een been verloor. Omdat ze enig kind was, vroeg ze haar ouders om bij haar in Manila te komen wonen.

Terwijl ze worstelde met het leven en voor haar kinderen en ouders zorgde, verdween Alex langzaam uit haar gedachten. Tot nu, toen ze  hem weer zag. Haar eerste liefde! Onherkenbaar en dood.

De pijnen troffen opnieuw Anita's hart. Schuldgevoel, zij was schuldig aan wat er met Alex was  gebeurd. Alex was zo gekwetst. Hij vernietigde zichzelf, maar ze wist dat zij degene was die de man van wie ze hIeld vernietigde.  Hoe kwam Alex met zijn moeder op deze vuilnisbelt terecht?  Waarom woonden Alex en zijn moeder in Manila? Was het mogelijk dat Alex het ook had gedaan om haar te volgen? Alex was de man die haar aanstootte. Hij kwam naar haar om, zoals hij zei, gewoon afscheid te nemen. Alex deed het terwijl hij al dood was.

De pijn in Anita's hart deed haar tranen naar beneden stromen. Ze had zelfs niet in de gaten dat er mensen om haar heen bezig waren. Aldo, die bezig was met het maken van video's, zei tegen haar.

"Anita, ze brengen het lichaam weg, moet je niets wat zeggen? Waarom huil je daar gewoon?"

"Oh, sorry mensen. Dit is mijn eerste vlog als liefdadigheids-vlogger," Anita stond op en met de mensen als achtergrond, en vervolgde ze haar relaas. Ze kon zich nog herinneren wat ze had geleerd toen ze de cursus Massacommunicatie volgde. De cursus die ze niet had afgemaakt door wat er in haar leven gebeurd was.

"Sorry dat ik mijn tranen niet kan bedwingen. Het is de eerste keer dat ik zie hoe onze landgenoten zo leefden. Stel je voor," Anita liep naar de moeder van Alex en legde haar hand op de schouder van de vrouw, "deze vrouw zagen we huilen buiten haar hut, omdat ze niet wist wat ze moest doen. Ze had  honger. Ze had niet gegeten. Er was geen voedsel. Haar dode zoon lag al vele uren op de grond en ze wist niet wat te doen. Kijk om je heen," Anita maakte Aldo attent op de vuilnisbak voor hem. Hij moest dat filmen. "deze mensen woonden aan de rand van deze vuilnisbelt. Vies, stinkend. Maar alleen hier konden ze een beetje verdienen  om te kunnen overleven, maar het was niet genoeg voor voedsel. De dode man ligt gewoon op de grond binnen in hun hutje. Zijn moeder heeft geen geld voor een begrafenis. De gemeente neemt nu alle kosten op zich. " De video-opnames concentreerden zich nu op de lijkwagen  waar het dode lichaam van Alex Montoya in werd gelegen.

Anita hoorde plots naast haar een stem!

"Ik vergeef je, Anita. " Anita was ontzet, ze zag naast haar een man staan. Het was Alex! Plotseling barstte Anita in snikken uit.  Sommige mensen keken haar verbaasd aan. "Ik ga nu. Pas alsjeblieft op mijn moeder. Vaarwel Anita, ik hou heel veel van je. Vaarwel".

De gestalte van Alex vervaagde en verdween langzaam in het niets.  

 "Sorry, mensen deze dingen raken me hard", waarna Anita snel liep om de moeder van Alex in te halen die naar het busje liep dat haar naar de begraafplaats zou brengen.  

 "Na de begrafenis wil ik met je praten. Ik zal je helpen als je me toestaat," zei Anita tegen de vrouw die haar antwoordde: "Dank je, ik kan alle hulp gebruiken omdat ik niets heb. "

Anita en Aldo volgen met hun motor de twee auto's richting de begraafplaats.

"Toen het lichaam van Alex in de eenvoudige kist, geschonken door de gemeente, in de grond neerdaalde huilde de moeder van Alex.  Aldo nam alle gebeurtenissen met zijn camera op.

"Mijn zoon rust in vrede.  Ik hou van je. Je bent een raar mens geworden,. Omstanders zeggen dat je krankzinnig bent, maar wat wens ik dat je nog levend met me meeging. Wat moet ik nu doen? Ik ben alleen."

Anita sprak weer dus richtte Aldo  de camera op haar.  "Je ziet en hoort. Ik heb medelijden met de moeder, ze zal haar zoon nooit verliezen, wat de mensen ook over hem zeggen, wat een liefde van een moeder! Ik dank de Gemeentelijke Sociale Dienst voor hun snelle reactie, maar ik vraag nog steeds aan onze regering. Deze rouwende vrouw heeft een dochter die ze nooit meer heeft gezien of gehoord nadat de dochter naar het Midden-Oosten is gegaan om als huishoudelijk hulp te werken. Help haar alsjeblieft! Zoek uit wat er met haar dochter is gebeurd. Ik ben degene die smeekt bij onze regering. Vaarwel, Alex, Alex Montoya, rust in vrede. Ik beloof dat ik je moeder zal helpen. " toen veegde Anita haar tranen die maar bleven stromen af, en zei toen de slotopmerkingen van haar vlog: "Het spijt me, ik had niet verwacht dat deze eerste vlog mij zo hard zou treffen.  Maar als je dit allemaal persoonlijk meemaakt, ontkomt je er niet aan om emotioneel te zijn, en ik kon mijn tranen gewoon niet bedwingen. Beste mensen, al degenen onder jullie met  een goed hart en die willen helpen, jullie zijn welkom. En vergeet niet te reageren.

LIKE, SHARE en SUBSCRIBE. Dank jullie wel en God zegene u allen."

 Anita speelde het goed. Terwijl ze sprak werd ze getroffen door de ontberingen van de mensen die ze die dag tegen was gekomen. Niemand kon ooit vermoeden dat haar emoties zo zwaar waren omdat de betrokken persoon haar Eerste Liefde Alex Montoya  was wiens leven zij  vernietigde.

ANITA bleef twee dagen in haar kamer en leidde haar gedachten af door het editen van de video. Toen ze klaar was en het op YouTube uploadde, bleef ze nog twee dagen langer binnen totdat haar ouders bezorgd werden.

"Anita, open de deur; Aldo wil met je praten", klopte Tonya op de deur van Anita's kamer.

"Oké, ik kom", antwoordde Anita aan haar moeder.

In de woonkamer had Aldo een grote glimlach op zijn gezicht.

"Waarom glimlach je?" vroeg Anita.

"Je bent een sensatie. Weet je dat jij de eerste vlogger bent die in één dag tijd  geld heeft verdiend met YouTube? Het aantal abonnees schoot snel omhoog tot bijna een miljoen en je views van meer dan vijf miljoen." Aldo was erg enthousiast.

"Onmogelijk, ik kan het niet geloven!" antwoordde Anita haar neef.

"De manier waarop je praat, je weet nog niet dat je  een viraal onderwerp bent geworden in FB," zei Aldo.

"En waarom zou ik dat zijn?"

"Je was ook in het  avondjournaal op TV. Weet je nog die man met een camera toen ze het lichaam kwamen ophalen? Hij is journalist; misschien omdat je in het nieuws was, keken de mensen op YouTube naar je video." Aldo vertelde Anita dat ze in het avondjournaal op de TV was geweest op de dag van Alex begrafenis.

"Je emotionele gehuil raakte veel kijkers, en geloof het of niet, veel landgenoten van abroad willen de moeder van die dode man helpen.  Neem je computer mee dan kijken we samen naar de commentaren van de kijkers. "

En dat deden ze. Alles wat Aldo tegen haar zei als sensatie en viraal nieuws was waar. Ze kon het ook nauwelijks geloven, maar haar kanaal heeft bijna een miljoen abonnees. Ze kreeg meteen inkomsten van YouTube en de reacties waren allemaal zo positief. Anita besefte niet dat er een Charity Vlogger was geboren zoals ze voor zichzelf had gedroomd en Alex Montoya daarbij haar geholpen.

Ze dacht; was het toeval of had het iets met het lot te maken?  Het lot om haar te besluiten niet meer in het callcenter te werken en maar gaan vloggen?  Om te vloggen zodat Alex Montoya afscheid van haar kon nemen?  Anita's geest was gekweld maar tegelijkertijd ook opgelucht.Ze geloofde dat de Hemel  heel veel medelijden met Alex Montoya moet hebben gehad. Hij had lang gezocht en zelfs zijn ziel dwaalde af op zoek naar haar.  Anita fluisterde met tranen in haar ogen tegen zichzelf "dank je Alex voor je vergiffenis en ik beloof dat ik voor je moeder zal zorgen." ****Einde**** van Remedios Dorio.